Coraz bliżej święta... - Bożonarodzeniowy elf

Wieczór, gorąca herbata, ciepły kocyk, czego chcieć więcej? Może w końcu czasu dla siebie? Ostatnio z nim kiepsko u mnie. Ciągle coś... grrr... co skutkuje również tym, że nie mam czasu na nowe rysunki :( Dziś np. ubierałam szopkę w kościele, wyszło cudownie. Nie zrobiłam zdjęcia, jednak obiecuję, że to nadrobię :) Co do rysunku, znalazłam coś, czego jeszcze w formie krok po kroku Wam nie przedstawiałam.

Jesteś moją inspiracją - Panna Ka.

Fajny temat, co nie? Niestety nie mój. Jest to tytuł konkursu, w którym biorę udział. Chodzi tu o przyjaciół, by się z kimś spotkać, pogadać, po pozować do rysunku bądź zdjęć (które będą podstawą do stworzenia rysunku). Swego czasu byłam z taką osobą na pewnym wyjeździe, gdzie powstało wiele ciekawych zdjęć. Wybrałam to, które najbardziej mi się podobało i przystąpiłam do dzieła.

A ja już o wiośnie marzę... - Elf Wiosny

Cześć ;) Ostatnio się tu nic nie dzieje... Tak, wiem, moja wina... Te praktyki mnie wykończą. Pisanie arkuszy obserwacji zajęć z każdego zajęcia codziennie, gdzie jest ich minimum 3 jest naprawdę męczące... Z jednym arkuszem schodzi się jakieś półtorej godziny, żeby wypisać wszystkie czynności nauczyciela, aktywność dziecka, jaką umiejętność dziecko kształci przez tą aktywność i cele operacyjne. Grrr.... od poniedziałku prowadzenie zajęć... Ahhh... naprawdę ostatnio mam bardzo ciężkie dni... Udało mi się jednak poczynić jedną pracę (PORTRET!), którą zaprezentuję jednak dopiero około Mikołajek. Będzie to prezent dla pewnej osoby, więc do tego czasu musi pozostać w ukryciu ;)

Nie rzucim ziemi skąd nasz ród!

Po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość... Takie słowa pojawiają się chyba w każdym przedstawieniu i innych tego typu imprezach. Na ten szczególny dzień, który przypada jutro, przygotowałam coś specjalnego. Jak zwykle porwałam się z motyką na słońce, ale chyba efekt końcowy wyszedł dość dobry bo rzadko mogę spotkać wśród mojej rodziny "odruchy" zachwytu nad moimi pracami. Rysunek będzie przedstawiał koronację orła przez osoby, które w dość dużym stopniu przyczyniły się do odzyskania przez Polskę niepodległości. Tak, wiem, orzełek w naszym herbie miał ciągle koronę, nawet gdy Polska była pod zaborami itd. (nie licząc okresu od 1944 do 1989 roku). Ale moment odzyskania niepodległości właśnie tak mi się kojarzy.

Ale przejdźmy do malowania...

Samhain, Halloween, Wszystkich Świętych, Dziady... czyli o Dniu Zmarłych słów kilka

Na samym początku chcę prosić o wyrozumiałość i o to by nie pisać w komentarzach wypowiedzi typu: "bezbożnica", "poganka" i inne obraźliwe zwroty skierowane w moją stronę. Ten post powstał z potrzeby zrozumienia, dlaczego 31 października budzi tyle kontrowersji. Mam nadzieję, że Wy także spojrzycie inaczej na ten czas.

Jesienne porządki na biurku pod okiem Etny

Jesień, podobnie jak wiosna, to czas porządków a także szykowania się do zbliżającej się zimy. Letnie ubrania chowamy głęboko w szafie, podczas gdy ich miejsce zajmują ciepłe swetry i golfy. W tym czasie warto przeprowadzić sobie także porządki na biurku i w naszych przyborach. 

Autumn - jesienny elf, czyli trzeci z cyklu "ELFIE PORY ROKU"

Kiedy rysowałam Elfa Lata, na fanpagu Pentela dobrzy ludzie podsunęli mi pomysł, żeby stworzyć takie cztery pory roku z elfami w roli głównej. Pomysł wtedy bardzo mi się spodobał, ale potrzebował czasu żeby dojrzeć. Z braku weny do pisania pracy lic, i do wszystkiego innego w sumie też, wzięłam w końcu ołówek do ręki. Plan był prosty - rysunek ma być wykonany kredkami akwarelowymi. 

KOCI ZAWRÓT GŁOWY, czyli jak narysować głowę kota

Cześć, kto lubi koty? Jaaaaa uwielbiam <3 mam bzika na ich punkcie. I ostatnio się zastanawiałam czemu ja właściwie ich jeszcze nie narysowałam? xD No więc narysowałam, pierwsze w swoim życiu koty. Jak to wyszło? Zobaczcie sami. A wy macie jakieś zwierzątka? Poniżej wstawiam zdjęcia swojego kocura, który miał być kotką. Więc z Psoty został Psot :) jak go przyniosłam był taki maleńki, że wchodził mi do buta xD

Uwielbiał siedzieć w moim bucie

Kolega tak podsumował to zdjęcie: "wygląda jak Simba"

Królewna Śnieżka - wersja zimowa - kredki akwarelowe

Wczoraj dostałam swoje pierwsze kredki akwarelowe (Koh I Noor - zestaw 36 kolorów) :) jupiii :) W dzisiejszej notce "krok po kroku" będę używać numerków, które znajdują się na kredkach (każda kredka zaczyna się od numerku 3710 - nie wiem czy to ma jakieś znaczenie).

A więc do dzieła :)

 

1. Malowanie ptaków zaczęłam od zaznaczenia cieni kolorem brązowym 33 i czarnym 36 (pod ogonem, na brzuchu i na piórkach). Potem całego ptaka zamalowałam czerwoną kredką 7 (nawet na tych miejscach, gdzie zamalowałam go na brązowo i czarno). Dzióbek zrobiony nr 6. Z dłońmi trochę poszalałam xD Zaczęło się od zaznaczania cieni szarą kredką 35 i brązową 31 (ręka przy futerku, zgięcia palców, wewnętrzna strona dłoni). Potem całość zamalowałam kredką beżową 9 pozostawiając w niektórych miejscach na palcach białe miejsca (szczególnie od górnej części palców).

Figurka dziewczyny i chłopca

 Druga notka w ciągu dnia? To tylko dziś takie numery xD Zapraszam do wspólnego rysowania. Przepis na szybką i prostą pracę :)

1. Praca wykonana została pastelami olejnymi na pomarańczowym kartonie. Potrzebne nam będą pastele: biała, szara,  czarna i jasnobrązowa. Na początek tworzymy bardzo ogólny szkic. Ubranko chłopca malujemy na biało (foto z lewej) a cienie tworzymy szarą kredką (foto z prawej). Najciemniejsze miejsca: na plecach przy rękach i nogawki spodni.

Syrenka Arielka i morze

 Uff... w końcu dotarłam. Nad morzem było cudownie i oczywiste było, że to zaowocuje jakąś pracą. Czekałam jedynie na wenę xD

 

1. Dziś zacznijmy od PRZYBORÓW. Do wykonania tej pracy potrzebne nam będą: stara gazeta (pod rysunek), kubeczek na wodę, plastikowy talerzyk (będzie nam służył jako paleta do farb), pędzle (co najmniej 4), farby (na zdjęciu farby firmy ASTRA - gorąco polecam) i pastele (biała, błękitna, jasnobrązowa-musztardowa, jasno- i ciemnozielona, oliwkowa, czerwona, różowa, fioletowa i beżowa).

Ulica ciekawych wyrazów - Pastele

Do najbardziej znanych zaliczamy:

• Kredki pastelowe – składają się z czystych pigmentów z niewielką domieszką spoiwa żywicznego. Dają czyste barwy. Miękkie kredki są okrągłe, twarde – czworokątne (znane jako kredki Conté-Carrésa). Nie należy nakładać zbyt wielu warstw, gdyż słabo utrzymują się na papierze. Dużo lepiej wyglądają na szorstkim papierze.
• Sztyfty pastelowe (suche pastele)– dostępne w wersji twardej i bardziej miękkiej. Twardszych używa się do wykonania szkicu wstępnego lub wykończenia pracy. Każda praca musi być starannie utrwalona i zabezpieczona. (wg mnie najlepsze są pastele koh - i - noor)
• Pastele olejne – składają się z oleju, wosku i pigmentów. Przylegają dobrze do podłoża. Można je rozcieńczać terpentyną. (wg mnie najlepsze są pastele Pentela)

Papuga - farby witrażowe

Cześć :) To znowu ja. Dziś pokażę Wam jak zrobić papugę z farb witrażowych. A więc do dzieła.

1. Malowanie takimi farbami stosujemy na przezroczystej folii, najlepiej foliowych koszulkach. Są one najwygodniejsze, bo możemy włożyć do nich schemat obrazka z pewnością, że nic nam się pod spodem nie przesunie. Zaczynamy od naniesienia na folię konturów. Buteleczkę trzymamy jak ołówek, przesuwając końcówkę tubki po folii. Gdy malujemy wolno i mocno naciskamy, to linia konturu jest grubsza i na odwrót, gdy słaby nacisk, to linia cieńsza. BARDZO WAŻNE jest aby linia konturu dokładnie łączyła się ze sobą, gdyż potem przy odklejaniu nie będzie nam się rysunek rozrywał. Namalowany kontur pozostawiamy do wyschnięcie w zależności od tego jakiej firmy farby używacie. Na moich farbach było napisane, że trzeba odczekać godzinę. Przy używaniu farb z firmy "nerchau" kontur należy pozostawić do wyschnięcia na 2-3 godziny. Oczywiście lepiej pozostawić go do wyschnięcia na dłużej, wtedy mamy pewność, że nic nam się nie popsuje.

Elf lata - krok po kroku

Hejka! Tak jak obiecałam, postaram się opisać jak powstał mój elf lata. Ostrzegam, że jest to dla ludzi o nerwach ze stali i ogromnej cierpliwości. Mam nadzieję, że dzięki zdjęciom będzie to jakoś w miarę przystępne. A więc do kredek, gotowi, start!

1. CIAŁO - zauważyliście już pewnie, że zawsze od tego zaczynam. Ostatnio jednak zaczęłam je cieniować pomarańczem i jasnym brązem. A efekt jest ten sam, nawet nie wiem czy nie lepszy. Najciemniejsze miejsca: pod kolanami, pod pachami, plecy, ucho.

Ulica ciekawych wyrazów - cz. 2 - Cieniowanie

CIENIOWANIE - to odpowiednie przedstawienie jaśniejszych i ciemniejszych części obrazu oraz rozmieszczenie refleksów* światła i cieni na rysunku poprzez:

• szrafury - jest to metoda polegająca na ukazywaniu światłocienia lub odcieni barw rysowanego obiektu za pomocą licznych, gęsto postawionych kresek. Im gęściej rozmieści się kreski, tym intensywniejszy odcień uzyskamy, Rozróżnia się dwa rodzaje szrafury:
• prosta - to pojedyncza warstwa kresek równoległych
• krzyżowa - składają się na nią co najmniej dwie warstwy o różnym kierunku kreskowania

• zastosowanie rozjaśniania bielą (bądź przyciemniania czernią)

*refleks - odbicie światła naturalnego lub sztucznego. Zaznacza się je poprzez umieszczenie na rysunku danego przedmiotu jaśniejszej plamy lub ściemnianie barwy otoczenia obiektu, w którym odbija się światło.

Cieniowanie na początku może sprawiać trochę kłopotów (ja wciąż je mam xD), ale nie jest tak trudne jak się wydaje. Jedna strona bryły jest zawsze jaśniejsza od pozostałych. Najważniejsze co musisz wiedzieć jest to, że miejsca na które nie pada światło są ciemniejsze. Ameryki tym nie odkryłam ale bardzo często zapominamy o tak prostych zasadach. Spójrzcie na przykład:

Mamy źródło światła i oświetlony obiekt. Na którą stronę będzie padać światło? (na lewą; oświetla nam ścianę nr 1 i ścianę sąsiednią do 1 i 3, której nie widać). A która strona będzie najciemniejsza? (nr 2, tu dociera najmniej światła). Cały czas musimy pamiętać o tym, gdzie leży źródło światła. Jeżeli znajduje się wysoko nad obiektem cień powinien być krótki, jeśli nisko (tak jak na rysunku obok), cień musi być dłuższy. Musimy także pamiętać o tym, że każdy cień ma inny kształt. Cień walca jest prostokątny, cień kuli - owalny, a cień trójkąta - zaostrzony na końcu.

Rysując w plenerze, nie zapominajmy, że w ciągu dnia zmienia się pozycja słońca, a wraz z nią kierunek, z którego pada światło. Zmieniają się również formy cienia. Jeżeli zbyt dużo czasu zajmie nam praca nad jednym detalem, może się zdarzyć, że podczas dalszego rysowania obszary światła i cienia niezauważalnie zrównały się ze sobą. Dlatego należy szybko szkicować albo w miarę potrzeby robić zdjęcia.

Żelazna zasada!

"Poziome płaszczyzny są jaśniejsze od pionowych, ponieważ światło biegnie z góry. Rysując w plenerze nie zapominajcie o tej regule".

(Na podstawie: ,,Rysowanie. Szkoła dla początkujących” N. Lyons i „Sztuka rysowania. Manga” B. Krefta)

Ulica ciekawych wyrazów - cz. 1 - Barwa

Cześć, ostatnio mam trochę wolnego czasu, więc miałam dużo czasu do rozmyśleń, jakby tu urozmaicić tego bloga. Wpadłam na pomysł żeby wprowadzić słowniczek różnych pojęć, technik, o których rysownik powinien mieć chociaż niewielkie pojęcie. Liczę, że znajdziecie tu coś dla siebie. 

Dziś omówię czym jest barwa i jakie podziały wśród nich rozróżniamy.

1. BARWA (KOLOR)

Cecha wszystkich elementów postrzeganych wzrokiem. Zależy ona od sposobu pochłaniania i odbijania przez nie światła. Ma trzy właściwości:

• Ton – określa go nazwa koloru, np. błękit, ultramaryna, niebieska zieleń
• Odcień (walor) – stopień jasności koloru (tonu). Aby rozjaśnić kolor należy dodać do niego trochę bieli.
• Nasycenie (intensywność) – jaskrawość koloru. Aby zmniejszyć intensywność (złamać go), należy dodać do niego niewielką ilość barwy dopełniającej. Np. aby złamać czerwień, należy dodać do niej nieco zieleni. Jeżeli zmieszamy taką samą ilość czerwieni i zieleni otrzymamy kolor brązowy, a nie złamaną czerwień. Kolory nasycone są żywe i błyszczące, mniej nasycone są matowe, mętne lub tępe.

Podział:

"Koło barw"

a) Barwy podstawowe (pierwotne): czerwony, niebieski i żółty.

    b) Z ich połączenia powstają barwy pochodne (wtóre). Zmieszanie czerwonego i żółtego daje kolor pochodny pomarańczowy. Mieszając czerwony i niebieski otrzymujemy fiolet. Mieszając niebieski i żółty otrzymujemy zielony.

  c) Mieszanka barw podstawowych z pochodnymi daje barwy trzeciorzędne (niektóre, np. brąz, powstają z mieszaniny trzech podstawowych barw, turkusowy powstaje z wymieszania niebieskiego z zielonym a purpurowy z czerwonego i fioletowego).

 d) Barwy dopełniające to te, które w kole barw znajdują się naprzeciwko siebie – dla barwy podstawowej zawsze jest to mieszanka dwóch pozostałych barw podstawowych – np. barwą dopełniającą dla koloru czerwonego jest zielony.

e) Kolory różnią się też „temperaturą”

·         Żółty, pomarańczowy i czerwony są barwami ciepłymi

·         Niebieski, fioletowy i zielony są barwami zimnymi

f) Barwy ziemi: to kolory między ochrą a brązem; nadają się do rysowania ludzi, zwierząt i krajobrazów.

„Nigdy nie zapominaj, że kolory tworzą określoną atmosfer. Zastanów się więc, jaki nastrój ma panować na twoim rysunku, zanim zaczniesz używać jakiegoś koloru, tylko dlatego, że go lubisz. Nie tędy droga”

„Sztuka rysowania. Manga” B. Krefta

(Na podstawie: ,,Rysowanie. Szkoła dla początkujących” N. Lyons i „Sztuka rysowania. Manga” B. Krefta)

Niebieskowłosa dziewczyna

Cześć! Przedstawiam Wam dziś, kolejną dziewczynę z remake'u. Zapraszam do wspólnego malowania :)

1. Zaczynamy od ustalenia kąta padania światła i zabieramy się do malowania ciała. Skórę malujemy na beżowo. Cienie można zaznaczyć albo pomarańczową kredką, albo po prostu mocniej przyciskając beżową/cielistą kredkę.
Najciemniejsze miejsca: szyja, twarz w okolicach włosów, nogi (szczególnie lewa - na rysunku), brzuch w okolicach ubrania i ręce (szczególni prawa).

2. Ubranie: najtrudniejsza część do pomalowania. Ważne jest tu zaznaczenie każdej fałdki, każdego cienia. Mój sposób na pięknie kontrastujące ze sobą miejsca oświetlone i nieoświetlone, to po prostu zrobienie cieni czarną kredką. Następnie, wystarczy całe ubranie zamalować granatową kredką i w ten sposób uzyskaliśmy piękne rozmieszczenie świateł i cieni.

3. Naramienniki: są one takiej samej barwy jak skóra, więc musiałam w jakiś sposób to odróżnić. Najpierw zamalowałam je delikatnie ołówkiem, roztarłam i dopiero pomalowałam je na beżowo.

Szybko uzyskaliśmy w ten sposób inny odcień beżu.

 

4. Oczy: całą tęczówkę i źrenicę malujemy na błękitny kolor. Następnie tęczówkę (kolorowa część oka) malujemy na niebiesko, stopniowo cieniując ją od dołu do góry (na dole jaśniejsza). Źrenicę malujemy na czarno, ale w taki sposób by spod spodu prześwitywał nasz niebieski kolor tęczówki. Należy pamiętać o tym, że im bliżej powieki tym oko musi być ciemniejsze.

Srebrne elementy: potrzebne nam będą ołówek, szara i czarna kredka. Ołówkiem delikatnie zaznaczamy jak będą wyglądać nasze cienie. Następnie delikatnie zamalowujemy naszą "opaskę" szarą kredką pozostawiając białe miejsca tam, gdzie pada nasze światło. Czarną kredką zaznaczamy tzw. "połysk", który zwęża się od zewnątrz do wewnątrz. Resztę malujemy szarą kredką odpowiednio zaznaczając cienie. Analogicznie postępujemy w przypadku paska przy sukni.

 

5. Włosy:  wbrew pozorom okazały się proste do namalowania, gdyż składają się tylko z dwóch barw - błękitu i niebieskiego. Niebieskim kolorem zaznaczone są cienie, błękit stanowi podstawowy kolor włosów.

 

6. Pracując w przedszkolu poznałam bardzo ciekawą technikę stosowaną do robienia pięknego tła. Potrzebna jest nam do tego temperówka i kredka świecowa. Zaczynamy od strugania kredki nad kartką. Powstaną nam kupki wiórków, które należy rozetrzeć jak na zdjęciu obok. Najlepiej stosować koliste ruchy. W miejscach trudno dostępnych, do rozcierania użyłam patyczka do uszu. Następnie gumką "wytarłam" śnieżynki.

I tak powstała nasza praca:

Życzę miłej zabawy z malowaniem :)