Do najbardziej znanych zaliczamy:
- Kredki pastelowe – składają się z czystych pigmentów z niewielką domieszką spoiwa żywicznego. Dają czyste barwy. Miękkie kredki są okrągłe, twarde – czworokątne (znane jako kredki Conté-Carrésa). Nie należy nakładać zbyt wielu warstw, gdyż słabo utrzymują się na papierze. Dużo lepiej wyglądają na szorstkim papierze.
- Sztyfty pastelowe (suche pastele)– dostępne w wersji twardej i bardziej miękkiej. Twardszych używa się do wykonania szkicu wstępnego lub wykończenia pracy. Każda praca musi być starannie utrwalona i zabezpieczona. (wg mnie najlepsze są pastele koh - i - noor)
- Pastele olejne – składają się z oleju, wosku i pigmentów. Przylegają dobrze do podłoża. Można je rozcieńczać terpentyną. (wg mnie najlepsze są pastele Pentela)
Kredki pastelowe działają zawsze
miękko i z tego względu są perfekcyjnym narzędziem do przedstawiania gładkiej
skóry niemowląt i ich krągłości. Kredki będą jeszcze bardziej miękkie, jeżeli
rozetrzemy je palcem lub wiszerem. Pastele olejne, dzięki którym można uzyskiwać
płynne i miękkie efekty, pozwalają oddać rytm ludzkiego ciała i jego układ. Pasteli
olejnych nie da się tak łatwo rozcierać jak kredek pastelowych ale kreski można
rozpuścić terpentyną nakładaną pędzlem SYNTETYCZNYM. Można budować rysunek
delikatnymi kreskami, wówczas kolory się wymieszają. Zbyt intensywne barwy
możemy złagodzić kładąc na końcu warstwę bieli.
Rozcieranie suchych pasteli i
kredek pastelowych - stosujemy je by uzyskać gładkie przejścia między
barwami. Zarysowane powierzchnie najlepiej rozcierać palcem lub poduszką dłoni,
co dodatkowo natłuści nam papier i zwiększy jego gładkość. Cieniutka warstwa tłuszczu
na naszej skórze jest naturalnym składnikiem sklejającym, przylega do pigmentu
i czyni go bardziej spoistym. Przy mniejszych lub bardziej szczegółowych pracach
używa się wiszerów (rozcieraków) o różnej grubości. Wyglądają one jak
obustronnie zatemperowane ołówki (patrz zdjęcie niżej). Wykonane są z bardzo ciasto zwiniętych pasków
papieru. Po zabrudzeniu lub stępieniu szpiców można je ostrzyc. Zwykle jeno
ostrze przeznacza się do barw jasnych, drugie do ciemnych. Można je zastąpić
twardymi wacikami. Większe powierzchnie można także rozcierać za pomocą
ściereczki, chusteczek higienicznych czy nawet wacików kosmetycznych. Zastosowanie tej techniki
daje nam efekt zamglenia.
Kolorowy papier
Prace w pastelach najlepiej robić
na kolorowym papierze, który prześwituje między kreskami i w ten sposób
dostarcza nam kolorowego „dodatku” do rysunku. Kolor papieru ma duży wpływ na
efekt końcowy pracy. Artyści bardzo rzadko decydują się na malowanie na białym papierze.
Kolorowy papier pomaga uzyskać różnorodne efekty, może współgrać z użytymi
barwami lub z nimi kontrastować. W pastelach jasne barwy świetnie wypadają na
ciemnym tle. Nakładane kolory nabierają intensywności. Malowanie na ciemnym tle
potęguje również intensywność kontrastów i wyrazistość odbić światła.
Nakładanie koloru
Pastelami w laseczkach można
malować na dwa sposoby:
- „na płasko” – stosujemy do malowanie dużej przestrzeni
- krawędzią – stosujemy w celu uzyskania cienkich i konkretnych linii.
Przechowywanie pasteli
Pastele w laseczkach bardzo łatwo
się brudzą. Aby utrzymać je w dobrym stanie i czystości należy przechowywać je
w pudełku z przegródkami lub skorzystać z bardzo starego i sprawdzonego
sposobu, a mianowicie: przechowujemy je w ryżu, który absorbuje pigment z ich
powierzchni. Zanim jednak umieścimy pastele w pudełku z ryżem bądź w pudełku z
przegródkami, powinniśmy silnie zabrudzone laseczki wyczyścić ściereczką bądź
zwilżoną gąbką.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz